In tgletsjer park aangekomen voor een 3-daagse trekking, sinds november geen schoon weer meer gehad hier, en wij komen hier toe en... bakken, yihaaaaaaa
Op weg naar de Fitz Roy, met nen piek van 3000m die plots achter den hoek tevoor schijn kwam, vet vet vet... effe rusten aant meertje
Op weg naar de Fitz Roy, met nen piek van 3000m die plots achter den hoek tevoor schijn kwam, vet vet vet... effe rusten aant meertje
om aan een zware klim te beginnen, waar den Jelle (ik dus) met al zijn geweld zijn knie geforceerd heeft, dus de volgende dagen wast afzien, ontstoken knie en beetje oud aant komen he (later vernomen van dokter dat het mede door mn O-benen komt, asjemenou???) ...
Nog effe omkijken
en tons relaxen aan bergmeerke en israelische thee drinken en mijn tong verbranden, auch
maar toch doorgegaan naar volgende klepper van nen berg den Cerro Torre, beschouwd als 1 van de moeilijkste te beklimmen pieken en pas in 1979 voor den eersten keer succesvol overwonnen. Ondanks het prachtige weer bijna geen kat, af en toe wel nen poema, opt pad, lang leve toeristenloze trekkings, alle ja, af en toe wa vrouwelijks schoon is natuurlijk wel leuk op de baan. Dus aan den Cerro torre gekomen lekker genieten van tgekraak van den gletser en wa steenlawinekes veroorzaken, hehe, sloebers die we zijn.
en opnieuw vroeg uit de veren voor een mooie zons opgang
en s´avonds eindelijk genieten van een goeie pinte, mmmmm
No comments:
Post a Comment